บทที่ 118 บทส่งท้าย แค่มีเรา (100%)

“ที่หมอแพรคิดจะฆ่าตัวตาย ไม่ใช่เพราะเธอไม่รักชีวิต แต่เป็นเพราะเธอทนรับสภาพตัวเองไม่ได้ ไม่รู้จะต้องทนอยู่กับความเจ็บปวดไปได้ยังไง เธอไร้ที่พึ่ง ขาดที่ยึดเหนี่ยวจิตใจ และรู้สึกเหมือนตัวเองไม่มีค่า”

“…”

มหรรณพยังคนนิ่งเมือนถูกสาปเพราะช็อกหนักมาก

“ที่กูเล่าให้มึงฟัง ไม่ใช่ว่าอยากให้มึงรู้สึกผิด ...